Şehr-i Kütahya

Serttir Kütahya..

Öyle içli dışlı, vıcık vıcık olmayı sevmez insanlarla..

Yaz mevsimini bile uzaktan uzaktan geçirir..

Sıkmadan, yakmadan, yakınlaşmadan..

Mesafelidir hep..

En sevdiği mevsim kıştır..

O'na benzer çünkü..

Soğuk, kaba, buz gibi ..

  Ağaçları bile sever kışı bu şehrin

 

 

 

Erkenden dökerler yapraklarını..

 

*********

 

Ama öyle güzel yanları var ki bu şehrin..

Aslında diyosunuz sevilecek şehir.. 

Tam sevilecek şehir hem de..

Deli gibi..

 

(Tavşanlı) 

 

 (Merkez)

O kısacık yaz mevsiminde öyle yeşil olur ki mesela..

Öyle güzel kokar ki geceleri..

Tamam dersiniz huzur bu..

Tam o anın ertesinde..

 

 

Bi bakmışsınız kaşlarını çatmış yine..

Giyinmiş grileri ..

 

 

Sinirli tonton dedeler misali..

 

 

 

Neye sinirlendiğini anlayamazsınız hiçbi zaman..

 

 

 

 

Kızarsınız, anlaşamazsınız, gitmek istersiniz..

 

Ama içten içe de çok seversiniz..

 

**********

 

Bu bol grili resimler bu sabahtan..

 

Dün Ağustos sıcağı varken bugün küsmüş bi Kütahya var karşımızda..

 

En sevdiği mevsime yaklaşıyoruz malum sevincini hoş görmek gerek.

**********

Ne olursa olsun hayatla başbaşa kaldığım ilk şehirsin..

 İyiliği,kötülüğü,kazanmayı ve kaybetmeyi ve yalnız başıma savaşmayı öğrendiğim ilk şehirsin..

Yol arkadaşımı bulduğum şehirsin..

Bu yüzden huyun suyun ne olursa olsun benim için bizim için hep özelsin eyy Şehr-i Kütahya

 ;)