Hoşça'Kal

Hoşça ' Kalınmaz hiç bir ayrılığın ardından..

*****

 



Eğer için gide gide sevdiysen birini  ayrıldığında için gider .. Hoşça kalamazsın..Eğer her halini sevdiysen birinin her halini özlersin yokluğunda, hoşça kalamazsın..


Sen benim kalbimin tam ortasında kağıt kesiği kadar keskin bir acıyken hoş kalamam bu şehirde.. Dinlediğimiz şarkıların tınıları hala yüreğimdeyken ben hoşça kalamam.. Kokun her an her yerde içimi sızlatırken hoşça kalamam.. Sözlerin, ellerin, yüzün aklımdayken milim milim , yokluğunda bunca şeyin, ben hoşça kalamam .. Ayrılığın yası tutulurken gözyaşlarıyla hoşça kalınmaz..

*****

Ateş düştüğü yeri yakar derler sevgili.. O ateşi kendi canıma ben düşürdüm.. Sen belki kendine duyduğun güvenin gölgeliğinde saklanırken, ben o ateşle gece gündüz yandım.. Ellerinle yaptığın hiçbirşey canımı yokluğun kadar acıtamaz.. Bu yüzden yokluğunda hoşça kalamam ben..
Bu yüzden çiçeklerle kutlayamam sensizliğimi..

Çünkü Çiçekler Aşka yakışır.. Gülümsemeler, mutluluklar Aşka yakışır.. Zaten anlamamda hiç cenazelere gönderilmelerini çiçeklerin.. Acıya siyah yakışır çünkü renk cümbüşü değil..

Sen yanlış anlamışsın beni.. Yokluğun bahar çiçekleri açtırmadı içimde.. Yokluğun soldurdu bütün papatyaları .. Dondurdu gün ışını sabahlarımın.. Sende ki seher vakti mutluluğunu anlamamı bekleme benden.. Çünkü bende düğün neşesi değil, ölüm sancısı var..

*****

Durmuştu belki kan revan hali ama hala kanrevandı kalbimin her hali.. Ki sen bile isteye bıçak salladıkça yaralarıma durmayacakta o kan ve revan hali..

Ne kelimeler yeter artık darma duman halimize ne sözler..
Çünkü ben senden hoşça kalarak gitmedim ben senden ağlayarak vazgeçtim..

 





Ve eğer edepse tutulan yas sevginin ve sevgilinin arkasından;
Ve adaptansa eğer en can alan günde hançer saplamak bir buket çiçekle sevgiliye..
Dinle o zaman;

Edebim; Adabını aştı o gece..